WELCOME

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Νότα Κυμοθοη "Οι αλλαγές"

Νότα Κυμοθόη "Οι αλλαγές"


'Ολες οι αλλαγές γίνονται γιατί έτσι είναι η συνέχεια της ζωής, ο κύκλος των υπάρξεων, αλλά συνειδητά ελάχιστοι κατανοούν. Ο καθένας αλλά και όλο το Σύμπαν είναι όλα, φορείς αλλαγών. Του καθενός ο τρόπος σκέψης, οι πράξεις του αλλά και η τεχνολογία όπου σήμερα είναι στα χέρια ως κι ενός μικρού παιδιού, αποτελούν ένα παράθυρο ή μια πύλη ανοιχτή, απ΄όπου περνάνε όλα για τη μεταμόρφωση κι εξέλιξη. Ο καθένας βλέπει τον κόσμο με τα δικά του μάτια, αλλά ο εσωτερικός κόσμος, η ψυχολογική κατάσταση του καθενός συνειδησιακά ή ασυνείδητα, αποτελεί προσωπική θέληση για το "πότε", για το "που", για το "πως", για το "τι" είναι αυτό, οπού θα οδηγήσει τον καθέναν μόνο ή μαζί με άλλους στη δράση για ένα καλύτερο παρόν και ένα καλύτερο μέλλον.
"Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλςις να δεις στον κόσμο γύρω σου", έλεγε και δίδασκε ο Mahatma Gandhi στους Ινδούς, μια άλλη εποχή όπου η χώρα τους ήταν σε κατηγορία ανάπτυξης "τριτοκοσμικής κατηγορίας". Κατάφεραν να γίνουν μια χώρα ανεπτυγμένη και σήμερα δίνουν μαθήματα ζωής κι επιβίωσης μέσα από δικές τους "ιδέες" οι οποίες αποτελούν κερδοφόρες επιχειρήσεις στο δυτικό κόσμο αλλά και σε όλη τη γη. Η"ανακύκλωση" ας πούμε, αποτελεί ιδέα των φίλων μας της Ινδίας, που από τα σκουπίδια τους δημιούργησαν έπιπλα, παιχνίδια, παπούτσια, έργα τέχνης και διακοσμήσεις παντός είδους...
Ας γίνει λοιπόν ο καθένας η αλλαγή οπού θέλει να βλέπει τον κόσμο γύρω του κι ας τολμήσει ο καθένας το καλύτερο για τον εαυτό του, αλλά και για τους άλλους, δίχως να προκαλεί σε άλλους βλάβη, γιατί αυτό "επιστρέφει".
Καλημέρα με Φως και αγάπη για την Αγάπη σε μια κοινωνία ανθρώπινη μέσα σε αρμονία και ειρήνη!

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

Νότα Κυμοθόη "black Friday" Πρόταση

Photography and writer Nota Kymothoe© Nota Kimothoi
Νότα Κυμοθόη "black Friday" Πρόταση

Με τις μεγάλες αλλαγές οπού έχουν γίνει παγκοσμίως, έχει καθιερωθεί και η "black Friday", ως ημέρα φτηνών αγορών, ώστε να χαίρεται ο κόσμος, πριν την ημέρα των "Ευχαριστιών"! Ξεκίνησε από την Αμερική και έχει επεκταθεί και στη χώρα μας...
Το μέγεθος των αγορών εξαρτάται από τις ανάγκες του καθενός και στο εξωτερικό οι άνθρωποι προγραμματίζοντας τις αγορές τους, περιμένουν κι αυτήν την ημέρα για να επωφεληθούν από τις χαμηλές τιμές!
Τι γίνεται όμως στο χώρο της ένδυσης; Πως διαμορφώνονται οι τιμές, σε είδη που ενώ είναι εισαγόμενα από την Κίνα και οι τιμές τους είναι χαμηλές, τα βλέπουμε σε καταστήματα "τύπου μπουτίκ", πανάκριβα κι επιπλέον κάνουν και "έκπτωση", αλλά πάλι είναι ακριβά, αφού τα ίδια είδη τα βρίσκουμε σε κινέζικα σε χαμηλές τιμές.
Συζητώντας σε περίπατο αυτό το θέμα, έπεσε το βλέμμα σε "έργα τέχνης" από "σκουπίδια" τα οποία είναι σε έκθεση δημοσίως στη Θεσσαλονίκη, στην παραλιακή, λίγο πριν φθάσουμε στο Μέγαρο Μουσικής της πόλης.
Να, λοιπόν, λένε οι φίλοι μου, τα τέλεια ρούχα για εσάς τις γυναίκες και ξεκαρδίζονται στα γέλια. Κι όμως είναι μοναδικά έργα τέχνης "μια ενδυματολογική πρόταση" και Συγχαίρω τους κατασκευαστές τους!
...Οι άλλοι γελούσαν, για τη νοοτροπία των γυναικών κι έλεγαν το τι κυκλοφορεί στο εξωτερικό...
Αν λοιπόν δούμε το έργο αυτό, έχουμε να αναλύσουμε την υφή του ενδύματος και την προέλευσή του...
Αφού φάτε όλα τα αυγά τηγανητά, βραστά ή ομελέτα, όπως αρέσουν στον καθένα, δεν πετάμε τις αυγοθήκες! Τις κάνουμε μια ωραία... "τουαλέτα εορταστική" για το Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν!!!
Το ένδυμα οπού εικονίζεται πιο πάνω, δεν πουλιέται. Μη ψάχνετε να το αγοράσετε σε τιμή ευκαιρίας λόγω της black Friday. Φτιάξτε το, μόνες σας...και "καλή διασκέδαση" καθώς από τα "σκουπίδια" οι επιχειρήσεις παγκοσμίως βγάζουν "κέρδη".
Μια πρόταση λοιπόν, για την ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ των υλικών, κερδοφόρα, ως "έργο τέχνης", που είναι τέλειο!
Μπορείτε να φτιάξετε κι ένα πανωφόρι για να μη βρέχεστε, χρησιμοποιώντας σακούλες...σκουπιδιών και να τις διακοσμήσετε με φύκια θαλάσσης!!! 
(με αφορμή το ως άνω έργο ενδυματολογίας, έργο δημιουργίας, και το άλλο με τις μαύρες σακούλες από σκουπίδια)
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδειαCreative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Νότα Κυμοθόη "Η Ασέβεια στα ποτάμια"

Νότα Κυμοθόη "Η "Ασέβεια" στα ποτάμια"

Στην αρχαιότητα οι ποταμοί, τα ρέματα και οι πηγές απ΄όπου έρεε το νερό επάνω στη γη, είχαν ιερό ρόλο και οι αρχαίοι άνθρωποι, ίσως και να ήταν πράγματι "σοφοί", τα λάτρεψαν ως θεούς!.. Στις ημέρες μας, συμβαίνει αυτό, οπού οι σημερινοί άνθρωποι αποκαλούν "θεομηνία" και "καταστροφή". Αναρωτιέμαι αυτές τις ημέρες, οπού στην Μάνδρα Αττικής, στην Ελλάδα, έγινε μια μεγάλη τραγωδία, καθώς το ρέμα που είχε μπαζωθεί επαναστάτησε θαρρείς και έπνιξε εκείνους τους "ευσεβείς χριστιανούς", μπορεί και "πατριώτες", ίσως κι "άθεους", μπορεί κι "αδιάφορους" για όλες τις Ιερές Αρετές των όσων πασχίζουν ολημερίς για το περιβάλλον, το οποίο "δυστυχώς" οι άνθρωποι της εποχής μας "ποδοπατούν" και "τσιμεντάρουν" δίχως "ευθύνη" για τον άνθρωπο του μέλλοντος...
Υπάρχει μέλλον; Απορία για όσους είναι ανεγκέφαλοι, για όσους καταστροφείς των τεχνικών υπηρεσιών, σκέφτονται μόνον το παρόν της "τσέπης" τους. Γιατί, πως μπορεί κάποιος να δικαιολογήσει όλες τις "κατοικίες", όλους τους "δρόμους", όλες τις "καταπατήσεις" της γης όπου "παράνομες" κατασκευές υψώνονται στην ερημιά και ύστερα κοντά τους δημιουργούνται συνοικίες; Πως μπορεί να δικαιολογήσει κάποιος. τις "παράνομες" κατασκευές που με τον καιρό γίνονται "νόμιμες" κι αυτές, ενώ δεν έχουν κανένα σχέδιο εξ΄αρχής για την περιοχή όπου χτίστηκαν νύχτα ή σε κάποια μεγάλη "αργία";
Πόλεις με δρόμους επάνω σε "ποτάμια" τα οποία έχουν μνήμη!!!
Αναρτώ εδώ μια δημοσίευση ενός φίλου, οπού είναι αρκετά ενδιαφέρουσα κι αφορά την Αθήνα, τη πρωτεύουσα της Ελλάδας... Ας τη μελετήσουμε, ευχαριστώντας τον κο Παναγιώτη Λάζο, που μας το θύμισε.

{Τα κρυμμένα ποτάμια της Αθήνας

Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Η οδός Σταδίου ήταν ποτάμι και μπαζώθηκε μαζί με τον αρχαίο Ιλισό, Ηριδανό και Κυκλοβόρο.

Από τότε συνέχεια «βουλιάζουμε»…

«Η καταιγίδα ήταν τόσο έντονη, που φούσκωσε το ποτάμι. Η γέφυρα παρασύρθηκε, με αποτέλεσμα η Αθήνα να κοπεί στα δύο».  Η είδηση διαδόθηκε από στόμα σε στόμα σπέρνοντας τον φόβο στους κατοίκους της πόλης. Πότε και που συνέβη αυτό;
Tο 1852, στην Αθήνα. Ποιο ήταν το ποτάμι που φούσκωσε; Η σημερινή οδός Σταδίου…
Μάλιστα, στο ύψος του Αρσακείου υπήρχε και μία γέφυρα και η νεροποντή την παρέσυρε με αποτέλεσμα να κοπεί η Αθήνα στα δύο.
Τα ποτάμια εξακολουθούν να ρέουν κάτω από τους δρόμους της Αθήνας. Σε πολλά κτίρια κατά μήκος του δρόμου αντλούνται και σήμερα νερά, με υδραυλικά συστήματα, ενώ γεωτρήσεις του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) απέδειξαν ότι οι περισσότεροι δρόμοι της Αθήνας κρύβουν ένα μπαζωμένο ρέμα ή ένα υπόγειο ποτάμι.
Ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κυκλόβορος, το Λυκόρεμα, ο Βουρλοπόταμος, ο Βοϊδοπνίχτης, ο Αλασσώνας είναι μερικά από αυτά.
Σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ, τα ανοιχτά ρέματα το 1945, είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα και σήμερα, μόλις, 434 χιλιόμετρα, μειώθηκαν, δηλαδή, σε ποσοστό 66,4%. Όπως, δε, προκύπτει από μελέτη του ΙΓΜΕ, πριν από μερικά χρόνια, το 80% των νερών της βροχής το απορροφούσε το έδαφος και μόλις το 20% έπεφτε στην θάλασσα, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει δραματικά.


Για την ιστορία:

Αθήνα, 1937, κάλυψη Ιλισού.  Ο Διοικητής Πρωτευούσης (επί δικτατορίας Μεταξά) Κωνσταντίνος Κοτζιάς  επισκέπτεται τα έργα της κάλυψης Ιλισού.  Στις αρχές του 20ου αιώνα ολόκληρη η περιοχή μεταξύ Ιλισού και Υμηττού είχε κηρυχθεί αναδασωτέα και είχε φυτευτεί. Στη δεκαετία του ’50 ολοκληρώθηκε η κάλυψη της κοίτης του ποταμού και τη θέση του ποταμού πήραν οι οδοί Μιχαλακοπούλου, Βασιλέως Κωνσταντίνου και Καλλιρόης.  Το έργο είχε ξεκινήσει το 1939 και το θεμελίωσε ο Μεταξάς με τη χαρακτηριστική φράση : «Θάπτομεν τον Ιλισόν». Πηγή: Η Αθήνα μέσα στο χρόνο

Καθίσταται, λοιπόν, σαφές, ότι τα πλημμυρικά φαινόμενα που συχνά – πυκνά σημειώνονται στο λεκανοπέδιο, δεν αποτελούν «κεραυνό εν αιθρία», αλλά είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας και της στρεβλής ανάπτυξης που ακολουθήσαμε.
Και οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δομημένες επιφάνειες στην Αθήνα κάλυπταν το 25% του λεκανοπεδίου. Μετά το 1975, το 75% καλύφθηκε από δομημένες επιφάνειες και δρόμους δίκτυα, ενώ οι ελεύθεροι χώροι αποτελούν, μόλις, στο 4%.[…]

Τα ρέματα, χθες και σήμερα

Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο, 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια.
Το 1999, ο αριθμός τους ήταν μικρότερος των 70 (κάτω, δηλαδή και από το 10%) και σήμερα, δεν υπερβαίνουν τα 50. Που χάθηκαν;

Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες που και σήμερα (για πολλοστή φορά) βιώσαμε.
Ο Ιλισός, ήταν το μεγαλύτερο ποτάμι που διέσχιζε την Αθήνα.
Ξεκινούσε από τον Υμηττό, για να καταλήξει στην θάλασσα. Παλιά ήταν ανοικτό. Σήμερα, κυλάει εξ ολοκλήρου υπογείως, κάτω από τη Μιχαλακοπούλου, περνάει από την Βασ. Σοφίας (μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο), συνεχίζει στην Καλλιρρόης, για να καταλήξει μετά την Καλλιθέα στην θάλασσα.

Οι Αθηναίοι θεωρούσαν τον Ιλισό, ιερό και στις όχθες του διατηρούσαν βωμούς πολλών θεών, όπου τελούνταν τα Μικρά Μυστήρια, τα οποία σχετίζονταν τόσο με τα Ελευσίνια, όσο και με Διονυσιακές τελετουργίες. Από το ιερό, αυτό, ποτάμι το μόνο που απομένει σήμερα εμφανές είναι η στεγνή και χορταριασμένη κοίτη του, δίπλα στην οποία είναι χτισμένη η Αγία Φωτεινή του Ιλισού.

Στον Ιλισό χυνόταν ο Ηριδανός που ξεκινούσε από τον Λυκαβηττό και κατέβαινε από το Κολωνάκι. Κατά τη διάρκεια των εργασιών του Μετρό στην πλατεία Συντάγματος, ανακαλύφθηκε η αρχαία κοίτη του.
Ο ποταμός συνεχίζει στις οδούς Μητροπόλεως και Ερμού, στην Αρχαία Αγορά και καταλήγει στον Κεραμεικό.  Την κοίτη του Ηριδανού συνάντησε το Μετρό και στο Μοναστηράκι, γεγονός που ανησύχησε ιδιαίτερα τους υπεύθυνους, καθώς το ποτάμι φούσκωσε κάποιες φορές επικίνδυνα κατά τη διάρκεια των εργασιών. Ακόμα και σήμερα, ο υπόγειος ποταμός κατεβάζει 20-30 κυβικά νερού την ώρα, ενώ τις βροχερές μέρες το νερό υπερδιπλασιάζεται και από τα νερά του πλημμυρίζει η Ποικίλη Στοά και η Αρχαία Αγορά.

Από το Λυκαβηττό ξεκινούσε και ο Βοϊδοπνίχτης που χωριζόταν, με ένα μέρος του να περνάει από την οδό Δημοκρίτου και την οδό Ακαδημίας προς το Αρσάκειο. Από τα Τουρκοβούνια ξεκινούσε ο Κυκλόβορος, ένας από τους μεγαλύτερους χειμάρρους της Αθήνας, που έφθανε στο Πεδίον του Άρεως και διαμέσου της οδού Μάρνη κατέληγε στην πλατεία Βάθης.

Το Παγκράτι και τον Βύρωνα διέσχιζαν ο Αλασσώνας και το ρέμα «Πήδημα της Γριάς» αντίστοιχα.
Στο Φάληρο χύνονταν ο Βουρλοπόταμος (ή Ξηροτάγαρος) και το ρέμα της Πικροδάφνης.
Το ρέμα του Ποδονίφτη κυλάει κάθετα τους δήμους Χαλανδρίου, Ψυχικού, Φιλοθέης και Ν. Ιωνίας, διασχίζει υπόγεια τη Λεωφόρο Κηφισίας καταλήγοντας στον Κηφισό.

Οι πανεπιστημιακές μελέτες συγκρίνουν την σημερινή τσιμεντούπολη με τις παλαιότερες διαμορφώσεις της, όπου γεωργικές εκτάσεις, χωράφια και ποτάμια διέσχιζαν τη γη. Η εικόνα των πανάρχαιων ποταμών που πότιζαν την Αθήνα και απορροφούσαν τα νερά της βροχής έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Έτσι, κάθε φορά που βρέχει λίγο παραπάνω, λόγω των επιχωματώσεων και των αλλοπρόσαλλων οικιστικών σχεδίων, τα υπόγεια ποτάμια «φουσκώνουν» και πλημμυρίζουν ολόκληρες περιοχές υπενθυμίζοντάς μας την μακραίωνη ύπαρξή τους και χλευάζοντας τις όποιες (εκ μέρους μας) προσπάθειες εξαφάνισής τους.

Μπαζώθηκαν 800 χιλιόμετρα ρεμάτων.

Το κείμενο προέρχεται από παλαιότερο άρθρο του Δημήτρη Λάππα στην “Καθημερινή”.
Copyright © 2017 ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ}
Αν λοιπόν οι μπαζωμένες περιοχές της γης, χιλιομετρικά όχι μόνον στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις, είναι σήμερα στιλιζαρισμένες όμορφα με κτήρια αξιοζήλευτα, οι άνθρωποι έχουν ιερή υποχρέωση να σεβαστούν το υπέδαφος και το φλοιό της γης. Είναι υποχρεωμένοι να σεβαστούν το περιβάλλον γιατί μέσα σε αυτό υπάρχουν όλα, κι όλα μεταξύ τους είναι αλληλένδετα. Παρελθόν, παρόν και μέλλον!!!