Νότα Κυμοθόη "Η Θεά του Έρωτα" Ποίηση

Αφιέρωμα στη Θεά Αφροδίτη προστάτιδα της Κύπρου

Nότα Κυμοθόη " Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη 

"Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ"

 Ποίηση

Λοιπόν, καλησπέρα!
Του έρωτα τα λόγια σε νύχτα εκστατική
βρήκα πως σ΄ εμπνέουν...
Σ' εμπιστεύομαι απόψε, μαζί μου θα πλαγιάσεις
Όμως, φοβάμαι...
Η θλίψη περιμένει στη γωνία
μετά από κάθε μας επιθυμία.
Γι΄ αυτό δεν με πλανεύει της ηδονής η χαρά.

Καληνύχτα ουρανέ θεοπεοδότη!

Αναλογίζομαι το χρώμα της αβύσσου
και τον αριθμό της  ουσίας
στην σπερματοκυοφορούσα νιότη
καθώς ακμάζω προκλητική
κατάφωρη λαγνεία για τους Σειληνούς
που ενσαρκώνουν τα όργιά μου
(Θαρρώ εμφωλεύεις την παρακμή μου...)

Τα συναισθήματά μου απειράριθμα
όπως των λαών οι πόθοι.
Στο βλέμμα σου είμαι η εταίρα
το κορμί της κραιπάλης
τα χείλη των άπειρων φιλιών
τα μάτια της ηδονικής φλόγας
η ακατασίγαστη έλξη και συνεχόμενη
η αγαπώμενη να βιάζομαι
υπόδουλη της μήτρας μου
με μύρια παράπονα κλάματα...

Ωιμένα... Σπονδυλωτέ μου τύραννε
κυβερνήτα του πάθους
χνάρι παραφροσύνης, σ΄ εκλιπαρώ...
Κατηχήσου!
Καταδικάστηκα ισοβίως γυναίκα!
Μ' αρέσει!..
(Τις ασέληνες νύχτες
κλαίω στο σκοτάδι
για τη μορφή
που δεν ήρθε ακόμα
ν΄ αναστήσει τις αισθήσεις μου)
Λοιπόν,  καληνύχτα!

Η ανωτέρω Ποίηση, περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου με τον τίτλο "Ιύζουσα νήσος" εκδόσεις 1995 ΑΘΗΝΑ.

Γράφτηκε στην Κύπρο το 1993, με αφορμή επίσκεψή μου στην Πάφο, στον Ακάμα και στα Λουτρά της Θεάς Αφροδίτης. Η έμπνευση για το σχεδιασμό της εικόνας του εξωφύλλου, είναι από το άγαλμα της Θεάς Αφροδίτης, που είδα στο Μουσείο, κι από τη θλίψη, που μου προκάλεσε η καταστροφή του, από τους χριστιανούς βανδαλιστές, μιας άλλης εποχής. Η Θεά Αφροδίτη, η πανέμορφη Θεά της γυναικείας ομορφιάς, την οποία εξευτέλισαν κι εξευτελίζουν με απαράδεκτο τρόπο, δίχως να κατανοούν, πως τη γυναικεία φύση απαξιώνουν και βιάζουν συνέχεια. Η Θεά Αφροδίτη μισήθηκε και τα Ιερά της καταστράφηκαν ολοσχερώς. Έμεινε μόνον η μυθική της ομορφιά, κλεισμένη σε Μουσεία παγκοσμίως, να φανερώνει το κλασσικό κάλος των αρχαίων Ελλήνων γλυπτών. Αλλά την θεϊκή ενέργεια της Θεάς Αφροδίτης, ελάχιστοι κατανοούν, από τους αμέτρητους θεατές κι επισκέπτες στα Μουσεία, που στέκονται με θαυμασμό εκστατικοί παρατηρητές.

Νότα Κυμοθόη 1993, Κύπρος

Νότα Κυμοθόη "Επιστολή στον Ελληνισμό"

Πριν κάποια έτη, σαν σήμερα. Χαρούμενες ημέρες και στιγμές στον Καναδά, κι εδώ σε κάποιους ωραίους στολισμούς. Μια εικόνα, με τον Πατέρα των Χριστουγέννων του Β. Πόλου, που ονομάζουμε "Άγιο Βασίλη" κι έρχεται μ΄ ένα έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι και πετάει για να φτάσει παντού, πηγαίνοντας σε όλον τον κόσμο. Χαρακτηριστικό του ένδυμα το κόκκινο κουστούμι με τη λευκή γούνα και τη μαύρη ζώνη. Ιστορίες πολλές, για μικρά παιδιά και μια μεγίστη βιομηχανία επιχειρηματικότητας σε όλον τον κόσμο, γύρω απ΄ όλ΄ αυτό. Κι ένας συνεχής πόλεμος Ανατολής και Δύσης, για το ποιος είναι ο "γνήσιος" άγιος Βασίλης. Ένας συνεχής πόλεμος θρησκευτικής κοσμικής εξουσίας που μας ταλανίζει τη σκέψη και σπέρνει έριδες και διαχωρισμούς κι έθιμα απ΄ εδώ, έθιμα απ΄ εκεί κι άγχος και δοξασίες ένα σωρό. Ο κάθε λαός έχει τη δική του ιστορία. Η αλήθεια είναι διαφορετική και η αλλαγή οπού έγινε πριν 2020 χρόνια επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και τη διαμάχη οπού είχαν τότε, για το ποιος θα επικρατήσει, δέχτηκαν οι μεν τους δε μετά από πολλά χρόνια και στήθηκε μια μεγάλη εμπορική μηχανή. Αλλά την οικονομική δύναμη την είχε η Δύση κι ο Βορράς σε Ευρώπη και Ρωσία κι όχι η Ανατολή η οποία αργά-αργά μπερδεύτηκε σε πολέμους και μέσα στην όλη της ταλαιπωρία, αυτήν των λαών της, σκεφτόταν τη χαρά της κάθε γιορτινής ημέρας. Κι όταν εδώ λέω Ανατολή, εννοώ την Νέα Ρώμη Ανατολής, που επιμένουν να την ονομάζουν Βυζάντιο, ενώ το ίδιο το Βυζάντιο ως πόλη, έγινε Κωνσταντινούπολη, μέσα στη Νέα Ρώμη Ανατολής και στη συνέχεια οθωμανική Ινστανμπούλ κι όλες οι ελληνικές πόλεις που υπήρχαν στην Ανατολή και μέσα σε αυτήν, τη Νέα Ρώμη Ανατολής, χάθηκαν ή συγχωνεύτηκαν και περιήλθαν σε άλλων χέρια και διοίκηση. Το παραμύθι είναι ωραίο για να ξεχνιέται ο κάθε άνθρωπος, όταν είναι παιδί. Αλλά όταν μεγαλώσει και μελετήσει, συνειδητοποιεί αλήθειες κρυμμένες, που έχουν σχέση με πολλά θέματα. Και καθώς και η χώρα μας γιορτάζει φέτος 200 χρόνια ελευθερίας από τον οθωμανικό ζυγό, είναι καλό να μάθουμε αλήθειες ιστορικές, από αρχεία πολλά. Δεν ξέρω τι είδους γνώση έχει ο καθένας και πως δέχεται να του επιβάλλεται η "θρησκειολογική" κατάκτηση, που σχετίζεται με την εξαφάνιση των εθνών, γιατί συγχωνεύονται μέσα στην θρησκειολογική ομάδα κάποιας αυτοκρατορίας. Ο ερχομός του Νέου Έτους σχετικά με τις αλλαγές που έγιναν στα διάφορα ημερολόγια, έπρεπε να είναι κοινός σε όλους κι επικράτησε το Γρηγοριανό ημερολόγιο παντού, για όλον τον κόσμο κι η Ελλάδα το υιοθέτησε το 1923, ακριβώς, μετά την ολοσχερή καταστροφή και της τελευταίας ελπίδας της, για την Ανατολική της δύναμη και τον χαμό της ελληνικής Μικράς Ασίας. Αλλά τι είχε συμβεί ιστορικά έως το 1923; Μια ιστορική πορεία πολλών αιώνων κι οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο αποδέχτηκαν να έχουν κοινές γιορτές. Ήταν ο εύκολος τρόπος να κατευθυνθούν οι μάζες των ανθρώπων που είχαν σκορπίσει παντού. Ακολούθησαν ιστορικά γεγονότα, το ένα πίσω από το άλλο και δεν σταμάτησαν, καθώς το οικονομικό κραχ του 1930 έφερε πολλές αλλαγές παγκοσμίως. Κι ενώ ο Βορράς και η Δύση είχαν ξεκινήσει την βιομηχανική τους επανάσταση, η Ανατολή βυθιζόταν σε θρησκευτικούς φανατισμούς. Πορώθηκαν δε τόσο πολύ οι άνθρωποι και οι εξ΄ Ελλήνων καταγόμενοι, που λησμόνησαν την αρχαιοελληνικότητά τους, καθώς στην πορεία τους, όπου κι αν βρέθηκαν για να επιβιώσουν, ενδιαφέρονταν μόνον για την επιβίωσή τους περισσότερο, από την μόρφωσή τους. Οι θρησκείες στην προσπάθειά τους να σώσουν την κοσμική τους εξουσία, παραμύθιαζαν την ανθρωπότητα για θέματα πολλά, κι η κάθε μία είχε και το δικό της όνομα θεού. Έχουμε δηλαδή μια ανθρώπινη κοινωνία διαφορετικών λαών, όπου επάνω στον Πλανήτη Γη, ο κάθε λαός έχει το δικό του θεό λατρείας. Δυσκολεύτηκε πολύ η ανθρωπότητα για ν΄ αποδεχτεί τη διαφορετικότητα σε θέματα λατρείας και πίστης θεού. Λόγω μετακινήσεών τους οι άνθρωποι, αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν με ήθη και έθιμα τόπων και χωρών, που βρέθηκαν. Έχει τελειώσει όμως η παλαιά διαμάχη παλαιοημερολογητών του Ιουλιανού ημερολογίου, με τους νεοημερολογήτες του Γρηγοριανού ημερολογίου; Δυστυχώς όχι. Ακόμα υπάρχουν διαχωρισμοί και αντιστέκονται για να το δεχτούν. Τι είναι αλήθεια αυτό, που τους εμποδίζει; Αλλά κι άλλοι λαοί ξεχωρίζουν, όπως η Κίνα. Οι Κινέζοι γιορτάζουν το Νέο Έτος τους τον Φεβρουάριο και οι Βουδιστές τον Μάιο. Ποιοι σήμερα, οι εξ΄ Ελλήνων, γνωρίζουν την αρχαιοελληνική συνήθεια και τις αρχαιοελληνικές εορτές τους, για την έλευση του Νέου Έτους των Ελλήνων; Μιλάμε για Έτος κι όχι χρόνο=Κρόνο που γίνονταν υποχρεωτικές ανθρωποθυσίες. Πόσοι αλήθεια έχουν συνειδητοποιήσει, όλη την πλύση εγκεφάλου, οπού έγινε με υποχρεωτική θρησκειολογικής φύσεως διδασκαλία; Μιλάμε για Έτος και λέμε Έτη πολλά κι όχι χρόνια πολλά=κρόνια. Μιλάμε για ελληνική γνώση, οπού καπελώθηκε θρησκειολογικά, από την επιβουλή νέας θρησκείας κάποτε κι εξαφάνισε το Φως της. Κι επειδή όλα είναι τόσο μπερδεμένα, σε όλον τον κόσμο, καθώς οι μεγάλες μετακινήσεις λαών έφεραν αναστάτωση σε όλον τον Πλανήτη Γη, σκέφτομαι τι θα γιορτάζουν οι άνθρωποι μετά από 100 χρόνια. Κι η αλλαγή στην εποχή μας, ξεκίνησε από την Μεγάλη Βρετανία, από εκεί όπου είχε ξεκινήσει όλη η αλλαγή της Βικτωριανής εποχής και η βιομηχανική επανάσταση. Και ξεκίνησε το Brexit, μετά ήρθε ο covid-19 με lockdown και έρχεται καθαρά η εποχή του internet κι ευελπιστώντας μέσα από το εμβόλιο να γλιτώσει η ανθρωπότητα από το θάνατο της πανδημίας. Νέο Έτος το 2021 κι είναι έτος της 5ης Διάστασης της Γης, όπου σηματοδοτεί μια μεγάλη αλλαγή, με όλα όσα έχουν σχέση με αυτά που θα έρθουν. Δεν θέλω να σας προβληματίσω άλλο, παρά να σκεφτείτε με θετικές σκέψεις, πως είμαστε μέσα σε αυτήν την ροή, όπως πριν 2020 χρόνια ήταν κάποιοι άλλοι... Ευτυχές το 2021 κι ας συνηθίσουμε να το λέμε Έτος και να σκεφτόμαστε τις λέξεις, γιατί η κάθε μία έχει ενέργεια μεγίστη. Έτη Πολλά σε όλους.

Υ.Γ. Διάλεξα αυτήν την εικόνα, γιατί στο Βορρά, όπου ζούσα σε μια κοινωνία ανομοιογενή, μου δίδαξε πολλά, για θέματα τα οποία δεν γνώριζα και το πρώτο που διδάχτηκα ήταν η συμβίωση με ξένους ανθρώπους, δίχως μίσος, δίχως φανατισμό, δίχως ρατσισμό και σεβασμό στον άνθρωπο, αδιακρίτως φυλετικής προέλευσης και θρησκευτικής πίστης. Η Ελλάδα αναγνωρίζεται παγκοσμίως από τα αρχαιοελληνικά της θέματα. ΘΗΜΗΘΕΙΤΕ ΤΑ. Ανασκουμπωθείτε και ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ, μάθετε και ΣΩΣΤΕ ΤΑ.

Photography and writer Kymothoe Nota© Νότα Κυμοθόη

Copyright ®Νότα Κυμοθόη

 

Νότα Κυμοθόη "Κατά τον Μπαρούχ Σπινόζα, ο Θεός έλεγε"

Ο σπουδαίος Άλμπερτ Αϊνστάϊν, όταν ζούσε έδινε ομιλίες σε διάφορα Συνέδρια σε Πανεπιστήμια των Η.Π.Α. και οι ερωτήσεις από τους σπουδαστές ήταν πολλές. Και μια από αυτές ήταν και η εξής ερώτηση: 

-Πιστεύετε στον Θεό; Κι εκείνος απαντούσε . "Πιστεύω στον Θεό του Σπινόζα".

Όποιος από τους σπουδαστές δεν είχε διαβάσει ποτέ του τον Σπινόζα, είχε μια θολή ιδέα, πάνω στο θέμα αυτό. Ο Μπαρούχ Σπινόζα, ήταν ένας Φιλόσοφος  με καταγωγή από την Ολλανδία,  που υπήρξε ένας από τους πιο μεγάλους Ορθολογιστές της Φιλοσοφίας του 17ου αιώνα. Πίστευε πως Θεός είναι η ίδια η Φύση.  Κατά τον Μπαρούχ Σπινόζα, ο Θεός έλεγε: 

“Σταμάτα να προσεύχεσαι και να χτυπιέσαι στο στήθος! Αυτό που θέλω να κάνεις είναι να βγεις έξω στον κόσμο και να χαρείς την ζωή σου. Θέλω να ζεις, να τραγουδάς, να χαίρεσαι και να απολαμβάνεις όλα αυτά, που έχω φτιάξει για εσένα. Σταμάτα πια να πηγαίνεις σε εκείνους τους μελαγχολικούς, σκοτεινούς και κρύους ναούς, που εσύ ο ίδιος κατασκεύασες και λες πως είναι το σπίτι μου. Το σπίτι μου, είναι στα βουνά, στα δάση, στα ποτάμια, στις λίμνες, στις θάλασσες. Εκεί είναι που ζω και εκφράζω την αγάπη μου για εσένα. Σταμάτα να με θεωρείς υπεύθυνο για την μίζερη ζωή σου. Εγώ ποτέ δεν σου είπα πως δεν υπήρχε τίποτε κακό σε εσένα ή ότι ήσουν αμαρτωλός ή ότι η σεξουαλικότητα σου ήταν κάτι κακό. Το σεξ είναι ένα δώρο, που σου έχω δώσει με το οποίο μπορείς να εκφράσεις την αγάπη, την έκσταση, την χαρά σου. Έτσι μη με κατηγορείς για όλα αυτά, που σε έκαναν να πιστεύεις. Σταμάτα πια να διαβάζεις υποτιθέμενες αγίες γραφές, που δεν έχουν να κάνουν τίποτα με εμένα. Αν δεν μπορείς να με διαβάσεις σε ένα ηλιοβασίλεμα, στην εξοχή ή στο βλέμμα των φίλων σου ή στα μάτια του παιδιού σου...Μη ψάχνεις, δεν θα με βρεις σε κανένα βιβλίο! Πίστεψε με και σταμάτα να με ρωτάς. Θα μου πεις εσύ, πώς να κάνω την δουλειά μου; Σταμάτα να με φοβάσαι τόσο. Εγώ δεν σε κρίνω, δεν σε κριτικάρω, ούτε σε ενοχοποιώ, ούτε χαλιέμαι, ούτε τιμωρώ. Εγώ είμαι Αγνή Αγάπη. Σταμάτα να μου ζητάς συγχώρεση. Δεν υπάρχει τίποτα να συγχωρήσω. Αν εγώ σε έφτιαξα… Εγώ σε γέμισα με πάθη, με όρια, με απολαύσεις, με συναισθήματα, με ανάγκες, με ασυνέπειες, με ελεύθερη βούληση. Πως μπορώ να σε συγχωρήσω, εάν ανταποκρίνεσαι σε κάτι που εγώ έβαλα μέσα σου; Πως μπορώ να σε τιμωρώ, επειδή είσαι αυτό που είσαι, εάν εγώ είμαι αυτός που σε έφτιαξα; Πιστεύεις, πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα μέρος, οπού σου λένε πως είναι κόλαση, για να καίω όλους εκείνους τους γιούς μου που συμπεριφέρονται άσχημα, για την υπόλοιπη αιωνιότητα; Τι είδους Θεός θα το έκανε αυτό;

Ξέχνα οποιουδήποτε τύπου εντολή, οποιουδήποτε τύπου νόμο, αυτά είναι κόλπα για να σε μεταχειρίζονται, για να σε ελέγχουν, για να σε χρησιμοποιούν, ώστε μόνο να δημιουργούν τύψεις μέσα σου. Σεβάσου τους όμοιους σου και μην κάνεις αυτό που δεν θα ήθελες να κάνουν για εσένα. Το μόνο που σου ζητάω είναι να προσέξεις την ζωή σου και η εγρήγορσή σου να είναι ο οδηγός σου.  Αγαπημένε μου, αυτή η ζωή δεν είναι μια δοκιμή, ούτε ένα επίπεδο, ούτε ένα βήμα στον δρόμο, ούτε μια πρόβα, ούτε ένα πρελούδιο προς τον παράδεισο. Αυτή η ζωή είναι το μόνο που υπάρχει εδώ και τώρα το μοναδικό που έχεις ανάγκη. Είσαι απόλυτα ελεύθερος, για να δημιουργήσεις στην ζωή σου έναν παράδεισο ή μια κόλαση. Δεν θα μπορούσα να σου πω αν υπάρχει κάτι άλλο, μετά από αυτήν τη ζωή, αλλά μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή. Ζήσε σαν να μην υπήρχα. Ζήσε σαν να ήταν η μοναδική σου ευκαιρία να απολαύσεις, να αγαπήσεις, να υπάρξεις. Έτσι, αν δεν υπάρχει τίποτα, λοιπόν, εσύ, θα έχεις αξιοποιήσει την ευκαιρία που σου έδωσα. Και αν υπάρχει, να είσαι σίγουρος πως δεν θα σε ρωτήσω αν συμπεριφέρθηκες καλά ή κακά, θα σε ρωτήσω, μόνον, αν σου άρεσε. Σου άρεσε η ζωή σου; Το διασκέδασες; Τι ήταν αυτό που απόλαυσες περισσότερο; Τι έμαθες;…. Σταμάτα να πιστεύεις σε εμένα. Πιστεύω σημαίνει υποθέτω, φαντάζομαι, μαντεύω. 

Εγώ δεν θέλω να πιστεύεις σε εμένα. Θέλω να με νιώθεις σε εσένα. Θέλω να με νιώθεις σε εσένα όταν φιλάς την αγαπημένη σου, όταν ντύνεις το παιδί σου, όταν χαϊδεύεις το σκύλο σου, όταν κάνεις μπάνιο στην θάλασσα, όταν περπατάς στη φύση και χαίρεσαι, όταν διαβάζεις ένα βιβλίο και σε κάνει χαρούμενο, όταν ακούς μουσική κι αισθάνεσαι χαρά. Σταμάτα να με επαινείς. Τι είδους Θεός νομίζεις πως είμαι εγωλάτρης; Με κάνει να βαριέμαι όταν με επαινούν, με εκνευρίζει όταν μου εκφράζουν ευγνωμοσύνη. Νιώθεις ευγνώμων; Απόδειξε το προσέχοντας εσένα, την υγεία σου, τις σχέσεις σου, την οικογένειά σου, τον κόσμο. Νιώθεις ευλογημένος, ή μήπως προικισμένος; Έκφρασε την χαρά σου! Αυτός είναι ο τρόπος να με επαινείς. Σταμάτα να περιπλέκεις τα πράγματα και να επαναλαμβάνεις σαν παπαγάλος αυτά που σου έμαθαν για εμένα. Το μόνο σίγουρο είναι πως είσαι εδώ, πως είσαι ζωντανός, πως αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα. Γιατί να ψάχνεις περισσότερα θαύματα; Γιατί τόσες εξηγήσεις;

Μην με ψάχνεις έξω, δεν θα με βρεις. Ψάξε με μέσα σου, εκεί είμαι, παλλόμενος μέσα σου.

Σπινόζα

 

Nότα Κυμοθόη " Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη "Η ΘΕΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ"Ποίηση

Λοιπόν, καλησπέρα!

Του έρωτα τα λόγια σε νύχτα εκστατική
βρήκα πως σ΄εμπνέουν...
Σ' εμπιστεύομαι απόψε, μαζί μου θα πλαγιάσεις
Όμως, φοβάμαι...
Η θλίψη περιμένει στη γωνία
μετά από κάθε μας επιθυμία.
Γι΄αυτό δεν με πλανεύει της ηδονής η χαρά.

Καληνύχτα ουρανέ θεοπεοδότη!

Αναλογίζομαι το χρώμα της αβύσσου
και τον αριθμό της  ουσίας
στην σπερματοκυοφορούσα νιότη
καθώς ακμάζω προκλητική
κατάφωρη λαγνεία για τους Σειληνούς
που ενσαρκώνουν τα όργιά μου
(Θαρρώ εμφωλεύεις την παρακμή μου...)

Τα συναισθήματά μου απειράριθμα
όπως των λαών οι πόθοι.
Στο βλέμμα σου είμαι η εταίρα
το κορμί της κραιπάλης
τα χείλη των άπειρων φιλιών
τα μάτια της ηδονικής φλόγας
η ακατασίγαστη έλξη και συνεχόμενη
η αγαπώμενη να βιάζομαι
υπόδουλη της μήτρας μου
με μύρια παράπονα κλάματα...

Ωιμένα...Σπονδυλωτέ μου τύραννε
κυβερνήτα του πάθους
χνάρι παραφροσύνης, σ΄εκλιπαρώ...
Κατηχήσου!
Καταδικάστηκα ισοβίως γυναίκα!
Μ' αρέσει!..

(Τις ασέληνες νύχτες
κλαίω στο σκοτάδι
για τη μορφή
που δεν ήρθε ακόμα
ν΄αναστήσει τις αισθήσεις μου)

Λοιπόν,  καληνύχτα!

Η ανωτέρω Ποίηση, περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου με τον τίτλο "Ιύζουσα νήσος" εκδόσεις 1995 ΑΘΗΝΑ.

Γράφτηκε στην Κύπρο το 1993, με αφορμή επίσκεψή μου στην Πάφο, στον Ακάμα και στα Λουτρά της Θεάς Αφροδίτης. Η έμπνευση για το σχεδιασμό της εικόνας του εξωφύλλου, είναι από το άγαλμα της Θεάς Αφροδίτης, που είδα στο Μουσείο, κι από τη θλίψη που μου προκάλεσε η καταστροφή του, από τους χριστιανούς βανδαλιστές, μιας άλλης εποχής. Η Θεά Αφροδίτη η πανέμορφη Θεά της γυναικείας ομορφιάς, την οποία εξευτέλισαν κι εξευτελίζουν με απαράδεκτο τρόπο, δίχως να κατανοούν πως τη γυναικεία φύση απαξιώνουν και βιάζουν συνέχεια.

Η ανάρτηση αυτή γίνεται για τους εξής λόγους:

1) Ως αντίδραση για τον βιασμό της Ελένης Τοπαλούδη και την απαίσια συμπεριφορά όσων θέλησαν να είναι υπερασπιστές των βιαστών και δολοφόνων της

2) Ως αντίδραση στα διπρόσωπα και "σεξομανή" άτομα της νεοελληνικής κοινωνίας μας που είναι "δήθεν" ποιητές και ποιήτριες στο  Δ.Σ. της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, που έκριναν αυτό μου το βιβλίο (μαζί και τ΄άλλα μου βιβλία) και όλη μου την Ποίηση, ως μη άξια για να είμαι μέλος στο σωματείο τους (Ε.Ε.Λ.)

3) Ως αντίδραση στην απαίσια συμπεριφορά του μεθυσμένου Κώστα Καρούσου Προέδρου της Ε.Ε.Λ που με έβρισε, που με απείλησε και σήκωσε χέρι να με χτυπήσει μέσα στην αίθουσα της Ε.Ε.Λ. όταν του ζήτησα να μου πει τι γίνεται με την ΑΙΤΗΣΗ μου, την οποία είχα καταθέσει από το 2017.

4) Ως αντίδραση στους "δήθεν" γράφοντας Ποίηση ή είναι συγγραφείς κι ήταν παρόντες στο συμβάν και αδιαφόρησαν, ενώ το παίζουν "δήθεν" φίλοι και φίλες μου (Τα ονόματά τους σε άλλη ανάρτηση)

5) Ως αντίδραση σε όλους εκείνους οπού απαξιώνουν τη γυναίκα και την θεωρούν "αμαρτωλή" και "μιαρή" ενώ χρησιμοποιούν επί ματαίω τα λόγια του Χριστού, που τον θεωρούν Θεό τους, αλλά δε σέβονται τη γυναίκα, παρά τη βλέπουν μόνον "ως αιδοίο".

6)Ως μεγίστη αντίδραση σε όλες της καταστροφές και σε όλη την απαξίωση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και την επί συνεχή αιώνες ψευδή υποστήριξη σκοτεινών θέσεων, που απαξιώνουν τη γυναικεία φύση κι ομορφιά.

7) Ως μεγίστη αντίδραση για όλους τους βιασμούς των γυναικών και για όλη την σεξιστική χρησιμοποίηση της γυναικείας ομορφιάς για εξευτελισμό του Θεού Έρωτα, υιού της αρχαίας Ελληνίδας Θεάς Αφροδίτης.

8) Ως αντίδραση Ποιήτριας που πολλές φορές τιμήθηκα από έχοντες πραγματική γνώση της Ποιητικής μου γραφής, ενώ βιαίως απαξιώθηκα από "δήθεν" που συνεχίζουν να το παίζουν σπουδαίοι στο χώρο του ελληνικού πολιτισμού, την αρχική ρίζα του οποίου περιφρονούν απαξιωτικά και δεν προσκύνησα τους όρχεις τους για να συμφωνήσω με τις σκοτεινές τους απόψεις.

Νότα Κυμοθόη "Θεά Αφροδίτη"

Σύμφωνα με τον ομηρικό μύθο γεννήθηκε στην περιοχή Πέτρα του Ρωμιού, σε μια ακτή της πόλης με το όνομα Πάφος στο νησί Κύπρος . Της έχουν δώσει το προσωνύμιο "Κύπρις και Κύπριδα". Στη Θεογονία του Ησιόδου διαβάζουμε πως η Αφροδίτη γεννήθηκε από τον αφρό της θάλασσας, όταν ο Κρόνος έκοψε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού ( πατέρα του) και τα πέταξε στην θάλασσα.  Μέσα από αφρούς θαλάσσης βγήκε στην επιφάνεια μια κόρη πανέμορφη κι εγκαταστάθηκε στο νησί Κύπρος. Η Θεά του Έρωτα, εκπρόσωπος Ομορφιάς της γυναικείας φύσης! Υπάρχει κι αυτή η εκδοχή του Ησιόδου, πως η Αφροδίτη γεννήθηκε στα Κύθηρα από τον αφρό που δημιούργησαν τα γεννητικά όργανα του Ουρανού καθώς έπεσαν στη θάλασσα ύστερα από τον ακρωτηριασμό που επέφερε ο γιος του ο Κρόνος. Κι απ΄ εδώ ο άνεμος Ζέφυρος τα μετέφερε ως την Κύπρο. Το ελληνικό νησί Κύθηρα θεωρούνται ως το νησί της Ουράνιας Αφροδίτης, αυτή δηλαδή οπού προέρχεται από τον Ουρανό και υπήρχε το πρώτο ιερό της με αυτό το όνομα. Γνωστή και ως Αφροδίτη Πάφια, για το ιερό της το υπέρλαμπρο στην περιοχή Πάφος του μεγάλου ελληνικού νησιού Κύπρος. Αλλά ο Όμηρος στην Ιλιάδα την αναφέρει και ως "Κυθέρεια Θεά του έρωτα τροφός". Ιερά όντα κι ακόλουθοι της θεάς ήταν τα περιστέρια, τα σπουργίτια, οι κύκνοι, ο ίππος και ιερό φυτό της η μυρτιά. 

Η αδικημένη και προδομένη Θεά την οποία οι σύγχρονοι αμαθείς απαξιώνουν, δίχως να κατανοούν πως τίποτα Ιερό δεν χάνεται, μήτε έχει χαθεί η ιερή της δύναμη κι ενέργεια...