Νότα Κυμοθόη "Της Θεάς Αφροδίτης το νησί"

Νότα Κυμοθόη Της Θεάς Αφροδίτης το νησί

  Της θάλασσας είπαν είναι οι αφροί, οπού του Ουρανού σπέρματα πλανήθηκαν και την Θεά Αφροδίτη δημιούργησαν! Τη Θεά, οπού δικό της έχει ολόκληρο νησί, αυτό, οπού πάνω του κατοικούν άνθρωποι θνητοί αλλά την αθάνατη λησμόνησαν και δεν τιμούν... Ω! Κύπριδα αρχαία Θεά, ποιος θνητός με μίσος και οργή απαξίωσε κι απαξιώνει τη δική σου Ενέργεια στη χώρα αυτή; Αφροδίτη Θεά του Έρωτα και των ανθρώπων η χαρά, σ΄ ευγνωμονώ για όλο τον Έρωτα το θεϊκό και για της ηδονής την άφθαστη χαρά. 

Photography art and writer Kymothoe Nota©Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΟΣ" Ποίηση

 

Νότα Κυμοθόη "ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΟΣ" Ποίηση

Ανοίγω το παράθυρο /το φως του ήλιου για να ιδώ!

Αντίκρυ ο Πενταδάκτυλος / και βογγάει!..

Πόσο πονάει ετούτο το βουνό!..

Λες και βογγάει ο Διγενής!..

Φεύγει, κρύβεται η χαρά μου, πάει...

Σαν λαβωμένο αγρίμι πρόβαλε

και τούτη εδώ η μέρα./ Μέσα της σφηνώθηκαν όλα τα βόλια

Όλα τα καρφιά που μπήχτηκαν/ στης Λευκωσίας την καρδιά

και κόψανε στη μέση./ Ποια γιατριά στο χρόνο που περνά

έτσι αδιάφορα, τάχα γυρεύουμε όλοι;

Πονάει, πονάει ετούτο το βουνό/ μέσα στην τόση ξεγνοιασιά

στα σπλάγχνα του βαθιά/ σταυρώσανε την Κύπρο.

Αίμα, κορμιά νεκρών και χώμα/ ένα γίνηκαν εκεί

να χαιρετούν το Μαχαιρά / και την πλατεία Ελευθερίας.

Για ποια μεγάλη Ανάσταση;/ Κανείς δεν το γνωρίζει!..

Μονάχα ο Πενταδάκτυλος/ είν΄ αρκετός αδέρφια

να μας θυμίζει τη σκλαβιά/ και την ατίμωση του δίκιου

ώστε ποτέ μη λησμονήσουμε/ τούτη την προδοσία!..

(γράφτηκε στη Λευκωσία το 1992 με αφορμή τη τούρκικη σημαία στις πλαγιές του)

[Περιλαμβάνεται στις σελίδες του βιβλίου Νότα Κυμοθόη "Ιύζουσα νήσος" ποίηση, έκδοση ΑΘΗΝΑ 1995]

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια

Νότα Κυμοθόη "ΑΚΑΜΑΣ" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη ΑΚΑΜΑΣ Ποίηση

Ο Έρωτας δεν σ΄ αφήνει εδώ

ελεύθερος να ζήσεις!

Τοπίο άγριο κι ανηφορίζει

με μια πρωτόγνωρη ομορφιά

μιλώντας στα λουλούδια.

Γαλάζια ζηλευτά νερά

γνέφουν τ΄ ακρογιάλια ολοτριγύρω.

Κάτω απ΄ τον ίσκιο μιας πανάρχαιας συκιάς

που πρασινίζει τα λουτρά της Αφροδίτης

ξαπλωμένη αόρατα στέκει η Θεά

άφθαρτη κι αγνή σαν ιέρεια της φύσης.

Το φτέρωμα μιας πέρδικας σταχτιάς...

Τ΄ αντρίκιο χέρι που κρατάει ερωτικά

το χέρι μιας κοπέλας στ΄ ανηφόρι

είχε σταθεί ευλαβικά...

Το χνότο το ηδονικό στα χείλη

ήπιε νερό απ΄ τη Φοντάνα Αμαρόζα

κι ύστερα περπάτησε βιαστικά

στων Κοραλλιών τον κόλπο.

Κι  ως ήρθε και κάθισε σιμα-σιμά

είδε μια θάλασσα φουρτουνιασμένη τόσο

και την ημέρεψε...

Ο Έρωτας δεν σ΄ αφήνει εδώ

ελεύθερος να περπατήσεις.

Έρχεται σαν τον άνεμο

με μια κατοπινή αιχμαλωσία

την τωρινή σου σιωπή θα σου θυμίσει

και όλη της Αφροδίτης την πορεία

σ΄ αυτήν του Ακάμα τη γωνιά

μες την καρδιά σου παντοτινά 

νοσταλγικά θα κλείσει...

1994, Κύπρος 

( Δημοσίευση στο βιβλίο Νότα Κυμοθόη "Ιύζουσα νήσος" ποίηση, έκδοση ΑΘΗΝΑ 1995)

Το έργο στο εξώφυλλο του βιβλίου είναι της Ποιήτριας και Εικαστικού Νότας Κυμοθόη

Photography art and poetry Nota Kymothoe© Νότα Κυμοθόη /

Copyright ®Νότα Κυμοθόη