Νότα Κυμοθόη ΑΚΑΜΑΣ Ποίηση
(από το βιβλίο μου Ιύζουσα νήσος Ποίηση έκδοση 1995 ΑΘΗΝΑ)
Ο Έρωτας δεν σ΄αφήνει εδώ
ελεύθερος να ζήσεις!
Τοπίο άγριο κι ανηφορίζει
με μια πρωτόγνωρη ομορφιά
μιλώντας στα λουλούδια.
Γαλάζια ζηλευτά νερά
γνέφουν τ΄ακρογιάλια ολοτριγύρω.
Κάτω απ΄τον ίσκιο μιας πανάρχαιας συκιάς
που πρασινίζει τα λουτρά της Αφροδίτης
ξαπλωμένη αόρατα στέκει η θεά
άφθαρτη κι αγνή σαν ιέρεια της φύσης.
Το φτέρωμα μιας πέρδικας σταχτιάς...
Τ΄αντρίκιο χέρι που κρατάει ερωτικά
το χέρι μιας κοπέλας στ΄ανηφόρι
είχε σταθεί ευλαβικά...
Το χνώτο το ηδονικό στα χείλη
ήπιε νερό απ΄τη Φοντάνα Αμαρόζα
κι ύστερα περπάτησε βιαστικά
στων Κοραλλιών τον κόλπο.
Κι ως ήρθε και κάθισε σιμά-σιμά
είδε μια θάλασσα φουρτουνιασμένη τόσο
και την ημέρεψε...
Ο Έρωτας δεν σ΄αφήνει εδώ
ελεύθερος να περπατήσεις.
Έρχεται σαν τον άνεμο
σε μια κατοπινή αιχμαλωσία
την τωρινή σου σιωπή θα σου θυμίσει,
και όλη της Αφροδίτης την πορεία
σ΄αυτήν του Ακάμα τη γωνιά
μες στην καρδιά σου παντοτινά
νοσταλγικά θα κλείσει...
1974, Κύπρος
